Prywatne zabezpieczenie zdrowotne

Prywatne zabezpieczenie zdrowotne dotyczy przede wszystkim wydatków na cele zdrowotne finansowanych z budżetów gospodarstw domowych. Prywatne zabezpieczenie zdrowotne to też bonus, w postaci abonamentu zdrowotnego albo ubezpieczenia zdrowotnego, otrzymany od podmiotu zatrudniającego (pracodawcy).
Prywatne zabezpieczenie zdrowotne obejmuje:
(1) Bezpośrednie wydatki na leki, finansowane „z kieszeni”.
(2) Bezpośrednie wydatki na usługi zdrowotne, finansowane „z kieszeni”, gdy w placówce zdrowia płacimy za udzielone świadczenie (prywatna wizyta u lekarza, prywatne badanie USG, prywatna rehabilitacja).
(3) Wykupienie abonamentu na usługi zdrowotne z określonym pakietem świadczeń udzielanych przez daną sieć przychodni (abonamenty oferowane zarówno klientom indywidualnym, jak i zakładom pracy).
(4) Zakup ubezpieczenia zdrowotnego z ustalonym zakresem ochrony, oferowanego przez zakłady ubezpieczeń (w formach: ubezpieczenia indywidualnego, ubezpieczenia rodzinnego, ubezpieczenia grupowego).
W Polsce prywatne wydatki na zdrowie szacuje się na ponad 33 mld zł, ale w tych wydatkach uwzględnia się też wydatki na suplementy diety, które najczęściej zdrowiu nie służą.

Ważne jest zwrócenie uwagi na to, że należy odróżniać prywatyzację systemu ochrony zdrowia występującą po stronie popytowej rynku usług zdrowotnych i stronie podażowej rynku usług zdrowotnych.
Wyżej wymienione sytuacje są przejawem prywatyzacji systemu zabezpieczenia zdrowotnego po stronie popytu (zapotrzebowania na usługi medyczne), bo musimy z budżetów gospodarstw domowych przeznaczyć dodatkowe pieniądze na ochronę zdrowia.
Natomiast prywatyzacja po stronie podażowej dotyczy uczestnictwa podmiotów prywatnych (prywatnych placówek zdrowia) w udzielaniu świadczeń zdrowotnych, zarówno świadczeń finansowanych ze środków publicznych, jak i ze środków prywatnych. Przykładem prywatyzacji po stronie podaży jest uczestnictwo placówek prywatnych (prywatnych zakładów opieki zdrowotnej, prywatnych szpitali, prywatnych ośrodków rehabilitacji) w udzielaniu świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych (udzielanie świadczeń na podstawie kontraktów tych placówek zawieranych z Narodowym Funduszem Zdrowia). Zdecydowaną większość świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej otrzymujemy w de facto w placówkach prywatnych.